top of page

10 November: De Dag van de Mantelzorg


Op deze dag krijgen mantelzorgers speciale aandacht voor de zorg die zij dagelijks aan hun naaste geven. Laatst sprak ik hierover met een collega. Wat beweegt mensen om zich, soms ten koste van zichzelf, in te blíjven zetten voor hun naaste. ‘Mantelzorgers mogen geëerd worden voor het werk dat zij verzetten’, zei ze. Een mooie zin, het getuigt van diep respect voor allen die hun naasten verzorgen. Ze bewijzen de samenleving immers een grote dienst, want zonder hun inzet komt de samenleving onder druk te staan. In de kranten, op tv en op sociale media kunnen we dagelijks de verhalen lezen over zorg die niet goed is geregeld. Daarbij komt dat we langer moeten doorwerken en steeds ouder worden. En ik weet niet hoe het u vergaat, maar met het verstrijken der jaren kosten dingen die ik vroeger zó oppakte, mij nu veel meer energie. Het merendeel van de mantelzorgers is ver boven de 40. Ook daarom vergt de combinatie werk en mantelzorg steeds meer van ons. Er ontstaan personeelstekorten doordat mantelzorgers uitvallen. Door de druk op de zorg, kiezen minder mensen voor dit belangrijke vak. Zonder voldoende professionele zorg zouden we alleen maar op mantelzorgers draaien. Dat is niet vol te houden. Wat kunnen we voor de mantelzorgers doen? In ieder geval naar hen luisteren, maak daar tijd voor. Mantelzorgers die zich gehoord en gezien voelen, kunnen de zorg beter volhouden. Een goed voorbeeld daarvan is het verhaal van Sophie uit mijn eerste kolom van september 2022.


Sophie zorgde jarenlang voor haar man André die dementie en afasie had. ‘Had’, want tot Sophie’s grote verdriet is hij begin augustus van dit jaar overleden. In een zorginstelling, want uiteindelijk moest hij daar worden opgenomen.

Samen met de casemanager dementie heb ik enkele weken geleden Sophie opgezocht. Hoe is het met haar?

Ze vertelt ons dat toen ze André dagelijks bezocht goed contact had met de verzorgenden. Die luisterden naar haar en vroegen haar om raad omdat zij André tenslotte het beste kende.

Sophie is heel verdrietig, haar hoofd zegt dat het beter is voor André, maar haar hart is nog niet zover. Ze mist hem enorm. Ze twijfelt welke foto ze van André zal neerzetten. Ze laat ons een prachtige foto van hem zien: André in de kracht van zijn leven. Toch wil ze die niet neerzetten. Het doet geen recht aan de jaren dat hij ziek was, want ook dat was André. Ze is er nog niet uit.


Op de Dag van de Mantelzorg worden mantelzorgers geëerd voor hun werk. Ik vind het belangrijk dat zij gehoord en gezien worden!

De namen zijn om privacy redenen gefingeerd.

4 views

Comments


bottom of page