Financiën bij opname in een zorginstelling.

‘Dit zou iedereen moeten weten die in dezelfde situatie zit als ik, Ila. Mijn financiën hebben een positieve impuls gekregen!’ Ellen belt mij, haar man woont sinds kort in een zorginstelling. Zojuist heeft ze een gesprek gehad met een organisatie die gespecialiseerd is in de financiële gevolgen van een opname, Zicht op Geld. Ze belt mij over het resultaat.

Wat is haar verhaal? Vorig jaar februari riep Ellen mijn hulp in voor het regelen van de zorg voor haar man Hans. Inmiddels weet ze dat hij fronto-temporale dementie (FTD) heeft. Destijds was dat nog niet vastgesteld. Tijdens ons telefoongesprek hoorde ik de spanning in haar stem. We maakten een afspraak voor de volgende dag. In die tijd had Hans ernstige gedragsproblemen. Hij was ongeremd en verzorgde zichzelf niet meer. Verder maakte hij met iedereen ruzie waardoor hun sociale netwerk geleidelijk wegviel. Ook op financieel vlak ging het bergafwaarts. ‘Wat is er toch met hem aan de hand?’, vroeg Ellen zich meermalen af. ‘Hans is depressief,’ zei de huisarts. Maar Ellen vroeg zich af of het geen vorm van dementie kon zijn

Hans was zo opstandig, niet meer voor rede vatbaar, de politie stond regelmatig op de stoep. De GGZ (Geestelijke gezondheidszorg) werd ingeschakeld. Ik vroeg haar: ‘Wat kan ik voor jullie doen?’ We spraken af dat ik contact ging opnemen met de huisarts, de GGZ en dat ik ging onderzoeken of er mogelijk sprake kan zijn van dementie.

Een paar dagen na dit gesprek belde Ellen dat Hans was gevallen. De huisarts kwam langs, belde de GGZ en verzocht hen dringend om een huisbezoek. Diezelfde middag nog vond een gesprek met de GGZ plaats dat resulteerde in een gedwongen opname in een GGZ-instelling buiten de Hoeksche Waard.

Maar Ellen vermoedt dan nog steeds dat Hans niet aan een depressie lijdt, ze kent haar man toch. Zij denkt nog steeds dat het een vorm van dementie is. Ze blijft hier aandacht voor vragen. Want als hij dementie heeft, krijgt hij niet de juiste behandeling. Uiteindelijk wordt in augustus de diagnose FTD gesteld waarmee duidelijk is dat hij niet thuishoort in de GGZ. Ze gaan voor Hans op zoek naar een passende plek die gelukkig snel is gevonden. Wat een opluchting, zou er nu rust komen?

Bij een symposium van de branchevereniging van mantelzorgmakelaars (BMZM) zie ik een presentatie van Zicht op Geld. ‘Dat is iets voor Ellen,’ denk ik en de volgende dag bel ik haar. Ze is benieuwd hoe zij haar kunnen helpen met de financiële gevolgen van de opname en bespreekt de mogelijkheden. Dat heeft, zo blijkt uit haar telefoontje, positief uitgepakt.

Ellen bezoekt Hans regelmatig en durft langzaam maar zeker haar eigen leven weer op te pakken.   

De namen zijn om privacy redenen gefingeerd.