Veel mensen beginnen het jaar met goede voornemens. ‘Dit jaar ga ik minder eten en meer bewegen’. Of ‘wat meer tijd met familie en vrienden doorbrengen’. ‘Meer rust voor mijzelf inbouwen’. Hoe staat het met de goede voornemens van mantelzorgers? Grote kans dat hun zorgtaken een streep door hun voornemens trekken. Mantelzorg dient zich namelijk onaangekondigd aan.
Voor een dagje winkelen met een vriendin heeft Andrea de zorg rondom haar vader goed geregeld. Ze is net op weg als ze een telefoontje van de thuiszorg krijgt dat haar vader is gevallen. Hij is met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Bezorgd belt Andrea haar vriendin af.
Ik zeg het vaak tegen mantelzorgers: ‘u moet eerst goed voor uzelf zorgen, voordat u voor een ander kunt zorgen’. Wanneer u met het vliegtuig heeft gereisd, kent u vast en zeker het plaatje waarbij een moeder eerst haar eigen zuurstofmasker opzet, alvorens die bij haar kind op te zetten. In de praktijk is het moeilijk, ondanks alle goede voornemens. Overbelaste mantelzorgers kunnen op den duur de zorg niet volhouden. Zij komen dan voor moeilijke beslissingen te staan.
Zoals Greet van Gameren. Haar 84-jarige man Willem is enkele maanden geleden gevallen en brak zijn heup. Na maandenlange revalidatie mag Willem weer naar huis. Wat zijn ze blij! Greet is een stuk jonger dan Willem en vertrouwt erop dat ze met hulp van de thuiszorg Willem kan verzorgen. Ze willen zo lang mogelijk samen thuis blijven wonen. Maar het zorgen valt Greet zwaarder dan ze had gedacht. Met name de ongeplande zorg, zoals o.a. hulp bij naar het toilet gaan, het voortdurend alert zijn op valgevaar, eist zijn tol. Greet kan en wil haar man niet alleen laten. De keerzijde is dat ze geen tijd voor zichzelf maakt en niet kan opladen.
Regelmatig bespreek ik met Greet de mogelijkheden om meer zorg in te zetten.
Willem merkt dat het zorgen Greet teveel wordt en wil haar helpen. Ze gaan samen in gesprek. Om Greet tijd voor zichzelf te geven, wil Willem wel een paar dagen per week naar een leuke dagbesteding. Ze verwachten dat de zorg intensiever wordt en opname van Willem in een zorginstelling komt ter sprake. Het hoge woord is eruit, hoewel dit niet is wat ze voor ogen hebben. Toch, door wederzijds begrip en het delen van emoties, ontstaat rust in de situatie. De volgende dag belt Greet. ‘We hebben besloten om voor Willem een plek in een zorginstelling te zoeken. Het is een moeilijk besluit, maar het gaat ons rust geven. Wil je helpen om een zorginstelling in de buurt te zoeken? Kun je ook het administratieve en financiële stuk te regelen?’
Ik ga graag voor hen aan de slag en start Internet op ter voorbereiding op onze afspraak.
De namen zijn om privacy redenen gefingeerd.
Σχόλια